Muziekblad Oor heeft een rubriek ‘De Platenkast van…’ Volgens die formule heb ik mijn eigen ‘platenkast’ gemaakt.
Henk van der Sluis (1952) werkte als (sport)journalist bij Het Parool en het Algemeen Dagblad. Prachtig beroep, nooit spijt van gehad, maar drummer in een band of muziekverslaggever had hem ook wel wat geleken. Hoe ziet de ‘platenkast’ van pensionado henrythe5th eruit?
In 1960, ik was 8, zong een wat oudere buurjongen bij ons in de straat ‘Kom van dat dak af’, het lied van Peter Koelewijn. De buurvrouwen kwamen er opgewonden hun huis voor uit. Pas later hoorde ik het nummer zelf op de radio. Geweldig. ‘Janne Jansen z’n vrouw, dat was een koorddanseres’. Nu, bijna 60 jaar later, lees ik met veel plezier ‘Peer’, de biografie van Peter Koelewijn. 
In 1964 telde ik al mijn gespaarde zakgeld, een paar tientjes, neer voor een koffer-pick-up van een kennis van een oom en tante. Ik kreeg er diverse singeltjes (Everly Brothers, Neil Sedaka) en zelfs enkele 75-toerenplaten (Zwarte Riek) gratis bij. Zelf schafte ik als eerste het singeltje ‘I feel fine’ aan, nog steeds een van mijn favoriete Beatle-songs. Op de flipside ‘She’s a Woman’. 
In de zomer van 1966 kocht ik mijn eerste elpee: ‘Sensations in Sound’ van De Maskers. Mede aangetrokken door de prachtige hoes waarop Jan de Hont en consorten poseerden in Formule Vee-raceauto’s (bolide gebaseerd op een Volkswagen). Beste nummer: ‘Three’s a Crowd’. 
Dorpsgenoot Jan de Hont vertelde mij onlangs dat de platenmaatschappij gruwelde van dit pop art-nummer en het aanvankelijk niet op vinyl wilde persen. De elpee kostte 9 gulden 90. Kon ik net betalen. Ik had liever ‘Rubber Soul’ van The Beatles gekocht, maar die kostte een tientje meer.
De beste plaat ooit bestaat niet. De plaat waar ik de mooiste herinneringen aan bewaar is ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’. Ik kreeg ‘m, in mono, van mijn ouders op mijn 15de verjaardag. Diepgrijs gedraaid. Wat een muziek, wat een (uitklap)hoes met foto’s en teksten, wat een zomer: 1967. 
Inmiddels heb ik ‘m in stereo op vinyl, op cd, geremasterd op cd en op mijn 65ste verjaardag kreeg ik van vrouw en kinderen de ultieme box met outtakes en boek En ik heb ‘m ook van The Analogues. ‘Revolver’ is muzikaal gezien, denk ik, de beste elpee van The Beatles, maar ‘Pepper’ is een deel van mijn leven.
Dat overkomt mij niet meer sinds Spotify. En van vroeger kan ik mij geen echte teleurstelling herinneren. Verdrongen, denk ik.
‘Ik wil me Donalddukkie’ van Bob Bouber, de voormalige ZZ van De Maskers: https://youtu.be/mv5mn53ojYw
Bouber, altijd in voor een geintje, bedacht en formeerde de groep HET, schreef onder meer ‘Ik heb geen zin om op te staan’ en nam in 1970 ook een singeltje op met de selectie van Feyenoord, na de Europa Cup-zege op AC Milan en in de aanloop naar het veroveren van de Europese beker. Bouber, oud-doelman van DWS, schreef zijn ‘Donalddukkie’ na het horen van het krankzinnige ‘They’re coming to take me away’, een hit van Napoleon XIV.
Beetje laat, ik geef het toe, maar sinds kort geniet ik van de Amerikaanse singer-songwriter John Prine, 71 inmiddels. Luister naar het nummer ‘Summer’s End’ van de cd ‘The Tree of forgiveness’ en je begrijpt het. 
Onderschat, nou ja, in elk geval door haarzelf: (Aimee Anne) Duffy. Na twee prachtige cd’s horen we niets meer van haar. Ze wilde geloof ik liever actrice worden. Ik zou na ‘Rockferry’ (2008) en ‘Endlessly’ (2010) graag weer eens een nieuwe cd van haar beluisteren. 
adionliedGeen twijfel mogelijk: ‘You’ll never walk alone’ van Gerry and The Pacemakers. Beter dan bijvoorbeeld ‘We are the champions’ van Queen.
Ook leuk: 10CC, een van mijn favoriete groepen, componeerde in 1976 en clublied voor Manchester City en nam dat op met de selectie: Boys in Blue (Kevin Godley, Lol Creme en Graham Gouldman).
Fan van the Beatles
Ontworpen door Elegant Themes | Ondersteund door Wordpress